Diagnostyka chorób dermatologicznych u psów
Objawy chorób dermatologicznych u psów
Choroby skórne u psów nie mają typowych dla siebie objawów, ale jako grupa chorób już tak. Oto one:- wypadająca sierść,
- matowa sierść,
- łupież,
- przetłuszczanie się sierści,
- świąd w jednym miejscu lub na całym ciele,
- rumień,
- rany, często w miejscu świądu,
- rozdwojone i pękające pazury,
- nieprawidłowości skórne, takie jak strupki czy krosty.
Co należy robić w przypadku wystąpienia któregoś lub paru z tych objawów? Zapytaliśmy o to weterynarza z Kliniki Weterynaryjnej w Chorzowie: Każda nieprawidłowość skóry lub sierści u psa jest wystarczającym powodem, aby udać się do weterynarza. Zaniechanie leczenia czy próby leczenia na własną rękę kupnymi, pożyczonymi lub własnoręcznie robionymi specyfikami nie pomoże, a może psu zaszkodzić. Tylko weterynarz ma w swoim gabinecie narzędzia niezbędne do wykonania diagnostyki, a to od dobrze postawionej diagnozy zależy powodzenie leczenia. Pamiętajmy również, że wiele leków np. antybiotyków jest na receptę i tylko weterynarz może je wypisać.
Na czym polega diagnostyka chorób dermatologicznych u psów?
Wybór metody diagnostycznej chorób dermatologicznych zależy od objawów, które męczą psa. Oto kilka najpopularniejszych psich chorób skórnych. Atopowe Zapalenie Skóry (AZS) męczy nie tylko ludzi, ale również czworonogi, w odpowiedzi na alergeny wziewne lub skórne. Objawy pojawiają się przy kontakcie z alergenem około 2 roku życia psa. Głównym objawem jest swędzenie skóry, a co za tym idzie, drapanie, lizanie, rany, łyse placki, stan zapalny. Atopowe Zapalenie Skóry u psa diagnozuje się za pomocą testów alergicznych. Co może uczulać? Wszystko, ale głównie są to pyłki, trawy i roztocza. Leczenie polega na odizolowaniu od alergenu (jeśli to jest możliwe) albo na odczulaniu. Doraźnie stosuje się leki przeciw swędzeniu i leczy się zakażenie wywołane nadmiernym drapaniem. Z kolei grzybicę diagnozuje się pod mikroskopem i na podstawie posiewu. Najczęstsze objawy, które powinny zwrócić uwagę właściciela to łysiejące placki i świąd. Leczenie polega na smarowaniu maściami i podawaniu leków doustnych. Pasożyty również powodują świąd, w szczególności w okolicy ogona. Diagnozuje się je przez próbę bibułową, w której trakcie szuka się pcheł na skórze psa.Dziękujemy za ocenę artykułu
Błąd - akcja została wstrzymana